Interview met Tyler ter Meulen

Wie ben je en kan je wat vertellen over jezelf? 

“Mijn naam is Tyler ter Meulen, ik ben 27-voudig Nederlands kampioen in een van de mooiste sporten op aarde, kunstrolschaatsen. De afgelopen jaren heb ik Nederland op verschillende internationale toernooien mogen vertegenwoordigen, waaronder EK’s en WK’s. Daarnaast ben ik kunstschaatser op het ijs, waar ik train voor deelname aan de Olympische spelen. 

Naast het vele schaatsen ben ik rechten student in Amsterdam, zit ik in de Gemeenteraad van Zaanstad, en coach ik rol- en kunstschaatsers. 

In 2012 kreeg ik de diagnose Diabetes type 1, en in mijn positie als bekende sporter probeer ik veel aandacht voor deze aandoening te vragen, en ben in die hoedanigheid ook ambassadeur voor verschillende stichtingen die zich met diabetes bezig houden.” 

Je bent erg sportief, wat heb je allemaal voor sporten gedaan?  

“Toen ik jonger was, was ik niet zo heel sportief, en naast het rolschaatsen, en kunstrolschaatsen doe ik vrij weinig andere sporten. Toen ik op de basisschool zat deed ik aan judo, dit was voor zelfverdediging, omdat je als man in een sport als kunstrolschaatsen al snel een label krijgt als watje, terwijl het een kei harde sport is. Omdat ik toen nog wel eens gepest werd hebben me ouders mij op judo gezet zodat ik mezelf zou kunnen verdedigen. 

Naast mijn trainingen op schaatsen doe ik natuurlijk veel aan conditie training in de sportschool, ik jog veel, en fiets een hoop. Daarnaast doe ik kracht training met een personal trainer, en wekelijks ballet.” 

Kunstrolschaatsen doe je op hoog niveau, hoe heb je dit bereikt? 

“Ik ben een gigantische perfectionist en heb een hele erge winnaars mentaliteit. Verliezen is GEEN optie voor mij. De combinatie van die 2 eigenschappen zorgen ervoor dat ik altijd meer wil. Als ik train ben ik nooit tevreden met sprongen, pirouettes, passen, bewegingen, die moeten altijd stabieler, sterker, groter, indrukwekkender. Ik kijk veel naar video’s van mezelf en analyseer dit dan.  

Het bereiken van het hoogste niveau is een commitment. Ik train gemiddeld 30-35 uur per week. Ik moet dus heel veel laten om op dit niveau te sporten. Bijvoorbeeld uit gaan, of chillen met vrienden, dat heb ik misschien een enkele keer gedaan in mijn leven. Maar het is geen onderdeel ervan. Ook studeer ik heel veel zelfstandig thuis, met video opnamen van colleges, zodat ik overdag elke minuut kan besteden aan sport. Ik krijg vaak de vraag of dit niet gaat vervelen, maar juist het tegendeel, het werkt als een soort van drug, een soort van verslaving. Ik wil steeds meer, en na een training denk ik alleen aan de elementen die ik graag nog verder wil trainen, omdat ze beter kunnen. Ik denk 24/7 aan mijn sport, en ik houd ook altijd rekening met het sporten in andere aspecten van mijn leven, omdat sport gewoon de grootste prioriteit is.” 

Welke wedstrijd ervaring blijft jou het meeste bij staan? En waarom? 

“Oeh! Goede vraag! De twee mooiste momenten zijn denk ik het winnen van de Interland Cup in 2012, het jaar dat ik de diagnose diabetes kreeg. Het was best een zwaar jaar om met mijn ziekte te leren omgaan, en zoveel te sporten. Om dan het jaar af te sluiten met winst op de interland cup, met de eerste Nederlandse overwinning in heel veel jaar op dat grote evenement, dat was een fijne en welkome verrassing. En natúúrlijk mijn eerste WK in 2016, in Novara in Italië. Al hoewel het rijden van een wedstrijd eigenlijk altijd het zelfde is, je doet het zelfde voor een jury, is het rijden van het WK toch bijzonder omdat er een ander gevoel bij zit. Het is niet zomaar iets, het gaat om de titel van BESTE van de wereld, dan wil je écht ALLES geven wat in je zit!” 

Waarom is rolschaatsen wel of niet een leuke sport? (Als in; voor de gemiddelde Nederlander) 

“Rolschaatsen is zo leuk omdat het heel divers is, je moet springen, pirouettes maken, passen maken, wat allemaal hartstikke zwaar is, en dat dan laten lijken of het niets is. Het is een combinatie van sport en kunst. Naast de emotie die natuurlijk altijd bij sport komt kijken, moet je tijdens je routine (kür) naast je atletische vermogen ook een acteer vermogen hebben om een bepaald gevoel over te brengen op de jury en het publiek! Daarnaast is het gewoon ook super spectaculair om te zien! En nog gaver om te beoefenen!” 

Chantal MR2B